Bejaardentehuizen zijn een bijzonder geval en misschien wel een van de moeilijkst te behandelen plaatsen, omdat de bronnen van verontreiniging zo talrijk en de inzet zo hoog zijn. Het is een medische ruimte, zodat strikte hygiëne vereist is, vooral door het gebruik van veel chemische schoonmaakmiddelen. De mensen die er wonen zijn uiterst kwetsbaar en lijden vaak aan verschillende ziekten. In deze omstandigheden kunnen veel dingen hun gezondheid en welzijn aantasten: luchtvervuiling is er daar één van.
De vele bezoeken per dag zijn een vector van vervuiling en kunnen extra microben, virussen en allergenen meebrengen. Voor bewoners, verzorgers en bezoekers is geurbeheersing essentieel voor comfort en ook dit is ingewikkeld in deze kleine ruimtes. Alles gebeurt op dezelfde plaats en brengt zijn deel van onaangename geuren met zich mee: maaltijden in de gemeenschappelijke ruimte, incontinentie, maar ook karakteristieke en onaangename geuren die verband houden met het levenseinde en ziekten.
In deze context is de luchtverontreiniging, zelfs met een efficiënte ventilatie, massaal en is het risico van plaatselijke kruisbesmettingen groot. Onzichtbare en verraderlijke fijne deeltjes hebben op korte termijn gevolgen voor al deze kwetsbare mensen en op lange termijn voor al het personeel van het Ehpad.
Het openen van de ramen zorgt voor de nodige luchtcirculatie, maar het kan de bewoners snel storen en lost het probleem van vervuiling en geuren nooit op. Als deze laatste niet onmiddellijk worden behandeld, dringen ze meestal letterlijk door in het gebouw en schaden ze het welzijn van de bewoners en de bezoekers.
